Wiisheite vom Schtammtisch
Xavi:
Wüssed ihr, wieso as es z Winti a de neuralgische Verchehrspünkt e so schtaut???
Winti isch d Schtadt vo de Linggsabbüüger!
Mugi:
Wägem linggslaschtige Schtadtrat, meinsch?
Xavi:
Nid diräkt, aber vilicht häts mit dem öppis z tue. E Erschwèèrig vom Privatverchehr isch es uf all Fäll. Me chann ali e so schön lang vor de Rotliechter la warte, will au no d Linggsabbüüger e Grüënphase bruuched. Dummerwiis betrifft s aber au de Bus und d Fuëssgänger.
Harri:
Schtimmt. Ich ha mi ä scho ggfrööget, öb s das bruucht. Am „sanierte“ Zwingliplatz zum Biischpiel häsch vo föif Strasse hèèr i je viër Richtige freïi Fahrt, ali mit eigener Grüënphase. Nid nur de Querverchehr, au de Gägeverchehr mues drum warte und a föif Fuëssgängerschtreife isch i dere Ziit immer Rot, bis emal öpper uf em Trottwar verturschtet. Röösli, gi mer no e Schtange!
Xavi:
Das Luxusaagebot für Abbüüger belaschtet d Kapazität vo de Chrüüzige ungemein. Wieso söll eine vo de Breiti hèèr i d Tösstalstrass Richtig Schtadt, wo n er doch hett chöne i d Züghuusschtrass? Wieso söll öpper schtadtuuswärts vo de Tösstal- oder Pflanzschuëlschtrass chöne in Obere Düütwäg abschwänke, wo s doch au via Sanggallerschtrass ggange wèèr? Wieso söll me vom Obere Düütwäg hèèr via Zwingliplatz Richtig Tösstal fahre, anschtatt via Grüzefäld- und Seeënerschtrass?
Mugi:
Vilicht chunnt das vo daahèèr, das d Schtadt meint, me sött nid z vil Routeplaanig müëse mache. S Uufpasse uf Rot und Grüën seig für en Winterthurer scho aaschträngend gnuëg.
Xavi:
Z Züri weiss jede: A n ere Chrüüzig gaht s entweder graduus oder dänn höchschtens nach rächts. Da überleit me sich halt im Vooruus, wo me dure will.
Röösli, zahle!
N.B. vom 30.11.2023
Nach ganzen 12 Jahren hatten die zuständigen Instanzen nun ein Einsehen: Das Linksabbiegen an der Deutwegkreuzung ist jetzt nicht mehr möglich und alle Rot-Phasen sind jetzt kürzer.
Mit dim „Biischpiel“ bisch jetz wider i di Schriftdütschi Schriibwys inegheit. Das chunt äuä vo dyre komische „Umlaut-Regel“. Der Dieth seit äbe eigentlech klar, dass im Schwiizerdütsch s'“e“ nach emne i sowiso usgschproche wird, de erübriget sech dys ë. Ig säge nid öppe, dass es fautsch wär, aber mit dym „ë“ machsch es Dir und üs uf jede Fau nid grad eifach.
Süsch gäb’s de no viu meh Akzänt, wo me chönnt bruuche, wie z.B. bim Sensegräbler Dialäkt, aber s’läse wird derdür ou nid ringer.
Zum èè no es paar Wort: das bruucht me vor auem, we me uf ne spezieue (schwirigs Wort zum schriibe) auso, we me uf ne bsondere Dialäkt heewiise wott. We me derför „ee“ oder „ää“ schriibt, cha’s jede nach sim Gschmack uusspräche, und jede chunt drus.