Es tuët mer leid, ich ha nöd wele schtriite
Es tuët mer leid, ich ha nöd vil gschtudiërt
Es gaht so schnäll, und scho isch es passiërt
Ich nimm es zrugg: du bisch kä blödi Griite
Es böses Wort isch weidli usetroolet
Wänns dusse n isch, so chunnts nöd wider zrugg
Es wär kän Elifant gsii, nur e Mugg‘
Hät gschiider gsunge, gjodlet oder gjoolet
Doch eis isch klar: de Fehler liit bi dir
So gib s doch zuë, ICH ha doch meischtens rächt
Ich bi nöd gschuld, nei, ich cha nüt defǖǖr
Scho wider gscheh! S gaht wiiter i dem Gfächt
Ich wott mi bbsine, lösche gschwind das Füür
Es tuët mer leid, es liit am schtarche Gschlächt.
