Poschde

Vater chumm, mir müend go poschde
D Chuchichäschtli sind scho leer
Hüt wird s wieder öppis choschde
D Täsche werded sicher schwer

Scho im Parkhuus gaht alls drunder
Son en Huufe Bläch uf Pnöö
Alls wott fahre, s nehmt eim wunder
Händ dië all so grossi Löh?

Umekurve, suëche, guëne
Deet, es Loch – du bisch scho froh
Doch dänn merksch: Dèè näbezuëne
Hät sich anderthalbe gnoh.

Wänn s de Wirtschaft söli laufe
Nach em neuschte Seco-Bbricht
Müesid mir en Huufe chaufe
Konsumiëre seig jetz Pflicht.

Vollni Chäre, höchi Biige
Schtossed d Lüüt dur s ganz Gebäud
Muësch fasch über s ine schtiige
Mei, de Dutti hètt si Freud.

Alls seïg neu und jetz no besser
So schtaht s gross uf jedem Pack
„Neu“ heisst: „Jetzt mit Fleckifresser“
Wenig Inhalt, grosse Sack.

WC-Role, Rösslischtümpe
Zahpaschtaa und Chopfsalat
Buureschüblig, Abwäschlümpe
Schpargelsuppekonzentrat

A de Kasse langi Schlange
Kunschtschtück, d Helfti isch ja zuë
Häsch dich mal als Chund la fange
Mached s nachher mit der d Chuë.

Und diheime i de Wonig
Isch au no de Chüelschrank z chlii
Doch, verleide tuet s eus nonig
S isch es herrlichs Poschde gsii.

.