Bärner-Zürcher-Gschtürm

De Bärner seït, s göch z stotzig uëche,
wöu’s aber gliich emau versuëche.
Wüu, süsch, da heïg’s drum aube gäng
so Griffe näbedraa für d Häng.
Är heïg drum so ne schlächte Schtang,
e Nidsi-Drang im Rückwärtsgang,
am Hang.

De Zürcher säit: „A so me Hang
wird eim scho öppe angscht und bang.
Und ohni Hebi draa für d Hand
hät me bigoscht en schlächte Schtand.“
Er heïg scho gghöört, dass s öppis gèbi,
en Art so aneggchlöibti Hebi,
mit Chläbi.

De Bärner sinnet: „S wär ja tou,
doch nimmsch du neume s Muu chli vou.
Dé müestisch du dië Haude aube
mit Chläbi-Chleïschter go versaube.
Und öb di Griffe dé o häbi
we dää mit em Traktor vom Aebi
Gas gäbi.“

De Zürcher meint, dass s Chläbi gèbi,
wo s Anegkläbte dänn au hèbi.
„Doch miëchsch mer bald emaal en Gfale
wänn d wüürsch din Typ vom Seil abschnale.“
De Bärner: „Guet, sofort abschnaue!
Mir wüür s ja äuä besser gfaue
d Sanggaue.“

[Zürcher:] „Ich bruuch vom Gschtürm mit dere Chläbi
en Dibidäbi-Chrüüter-Schnäbi.
Schtatt eme Guggershörnli-Schwèrmer
en ächte Alpschtei-Seelewèrmer.“

[Bärner:] „G öb ig mit dämm no schtürme söu?
Neï, lieber laa ne schtah im Ggröu.
Söu
wär wöu!“

.